ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΗ του 40ου Δ.Σ.ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2018

ΑΣΠΡΑ ΚΑΡΑΒΙΑ

Weiße Schiffe, unsre Träume

Auf dem Weg zum weiten Meer

Weiße Schiffe, unsre Träume

Άσπρα καράβια τα όνειρα μας

για κάποιο ρόδινο γιαλό,

άσπρα καράβια τα όνειρα μας.

Sie segeln friedlich auf dem Wasser

Lassen sich treiben immer fort

Weiße Schiffe, unsre Träume

 Θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο

μυριστικό κι ευωδιαστό,

θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο.

 

Sanft fällt das Licht des Mondes auf uns

Zeigt uns den Weg zum Horizont

Und auch die Sterne funkeln für uns.

Κι από ψηλά θα μας φωτίζει

το φεγγαράκι το χλωμό

κι από ψηλά θα μας φωτίζει.

 

Wir seheln fröhlich immer weiter,

Über das glitzernd-Blaue Meer

Weiße Schiffe, unsre Träume

Και θ’ αρμενίζουν ω! χαρά μας

ίσια στο ρόδινο γιαλό,

άσπρα καράβια τα όνειρα μας.

Weiße Schiffe, unsre Träume

Auf dem Weg zum weiten Meer

Weiße Schiffe, unsre Träume

Για τους μαθητές του 40ου Δ.Σ. Πατήστε εδώ

ΈΝΑ ΚΑΡΑΒΙ  

Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο

με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές

σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα

υπάρχουν θέσεις, αν θέλεις, κενές

Όταν βραδιάζει, που λες, στο κατάστρωμα

χίλια φωτάκια θ' ανάβουν μικρά

στη συντροφιά μας θα έρχεται ο άνεμος

να μας σφυρίζει τραγούδια παλιά

Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε

και τους βαρέθηκα, δεν τους μπορώ

να ξενυχτίσουμε και να γλεντήσουμε

να τους ξεχάσουμε όλους εδώ

Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο

λύνει τους κάβους κι ανοίγει πανιά

αφήνει πίσω στραβά και παράλογα

σηκώνει άγκυρα για μακριά

Θα ξημερώνουμε πάνω στη θάλασσα

θα βγαίνει ο ήλιος να κάνει βουτιές

ο παπαγάλος θα λέει "τους ξεφύγαμε"

κι εμείς θα ψάχνουμε γι άλλες στεριές

Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε ...

Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο

με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές

σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα

υπάρχουν θέσεις, αν θέλεις, κενές

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ

Παλιό κι ωραίο παρελθόν που ζήσαμε μαζί,

Θα’ ναι  γραμμένο πάντοτε βαθιά μες στην ψυχή.

Κι αν όλα χάσεις στη ζωή και πλούτη κι αγαθά,

σου μένουν φίλοι αληθινοί, πιστοί παντοτινά.

Τα χέρια δώστε σταυρωτά ετούτη τη στιγμή

και τη φιλία αυτή παιδιά σφραγίστε στην ψυχή.

Όχι δε χωριζόμαστε για πάντοτε παιδιά,

μα θα ξαναβλεπόμαστε αδέλφια μου συχνά.

Παλιό κι ωραίο παρελθόν που ζήσαμε μαζί,

Θα’ ναι  γραμμένο πάντοτε βαθιά μες στην ψυχή.

Όχι δε χωριζόμαστε για πάντοτε παιδιά,

μα θα ξαναβλεπόμαστε αδέλφια μου συχνά.

μα θα ξαναβλεπόμαστε

αδέ-ε-λφια-α-  μου-ου- συ-υ-χνάαααααααααα.